Konstrukcję domów budowanych w technologii lekkiego szkieletu drewnianego, nazywanej popularnie „kanadyjską”, wykonuje się z drewna drzew iglastych – sosny, świerka, jodły, modrzewia i daglezji. Drewno to powinno być suszone komorowo, a wykonane z niego elementy muszą być czterostronnie strugane i mieć zaokrąglone lub sfazowane podłużne krawędzie. Nie powinny mieć one również śladów po owadach oraz kory i zgnilizny.
Przeznaczone do budowy „kanadyjczyka” (Fot. 1) elementy drewniane powinny być oznakowane klasą wytrzymałościową oraz znakiem CE, będącym deklaracją producenta, że spełniają wymagania dyrektyw europejskich.
Suszenie komorowe
Suszenie komorowe (Fot. 2 i 3) przyspiesza proces pozbywania się wilgoci z elementów drewnianych, by po przywiezieniu na budowę nie miały one większej wilgotności niż 15-18%.
Suszenie komorowe w temperaturze około 60°C zabija w drewnie wszystkie – mogące się w nim znajdować – zarodniki grzybów pleśniowych i innych oraz jaja lub larwy owadów. Wysoka temperatura niszczy też w drewnie substancje stanowiące pożywkę dla owadów, dlatego po suszeniu komorowym jest ono wyjałowione, a przez to bardziej na nie uodpornione.
Inaczej jest z drewnem suszonym na powietrzu. Jego wysoka wilgotność może przyczyniać się do rozwoju, znajdujących się w nim zarodników grzybów oraz jaj lub larw owadów, żerujących w drewnie. Temperatura powietrza na zewnątrz nigdy nie jest bowiem wystarczająco wysoka, by je zniszczyć.
Suszenie komorowe pozbawia także drewno naprężeń wewnętrznych, dzięki czemu elementy drewniane po wysuszeniu nie wichrują się tak mocno jak wtedy, gdy drewno jest wilgotne. W drewnianym budownictwie szkieletowym cecha ta jest o tyle ważna, że drewno – wbudowane na przykład w ścianę domu – nie powinno się bardzo odkształcać.
Gdy drewno ma mały skurcz, to mocowane do niego płyty gipsowo-kartonowe nie rysują się na stykach. Także dzięki ograniczeniu skręcania się elementów drewnianych, płyty poszycia nie są wypychane na zewnątrz i powierzchnia ściany pozostaje równa.
Ponadto podczas suszenia drewna iglastego w wysokiej temperaturze wysycha w nim również żywica, które bez tego byłaby płynna i w temperaturze pokojowej wyciekała z elementów.
Drewno wysuszone (Fot. 4) ma większą wytrzymałość niż wilgotne. Trzeba o tym pamiętać, ponieważ w projektach domów do obliczeń konstrukcyjnych przyjmuje się parametry „suchego” drewna. Używając do wykonania konstrukcji domu drewna o zwiększonej wilgotności, można więc doprowadzić do katastrofy budowlanej, gdyż jego wytrzymałość jest niższa niż przyjęto w obliczeniach statycznych (konstrukcyjnych).
Elementy z suszonego komorowo drewna, stosowane na konstrukcje ścian (Fot. 5), stropów i dachu, a więc nienarażone na bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych, nie wymagają impregnacji środkami chemicznymi, ponieważ zostały „zdezynfekowane” w procesie suszenia.
Dodatkową korzyścią jest także to, że drewno o niższej wilgotności ma mniejszy ciężar – obniża to koszty jego transportu, ponieważ jednym samochodem można go więcej przewieźć.
Uwaga! W kontakcie z wilgocią, znajdującą się w otaczającym powietrzu – na przykład w składzie budowlanym (Fot. 6) lub podczas budowy domu – wysuszone komorowo elementy drewniane mogą zwiększyć swoją wilgotność do równowagowej. Wówczas wilgotność drewna może wynosić 23-25%.
