Jak wykonuje się podwójny ruszt do mocowania płyt g-k na suficie i skosach?

Poddasza wykańcza się teraz przede wszystkim płytami gipsowo-kartonowymi, mocowanymi do rusztu z profili metalowych, podwieszanego elastycznie do konstrukcji dachu.

Decydujące znaczenie dla popularności takiego sposobu wykańczania pomieszczeń pod dachem mają nie tylko względy estetyczne, ale także zwiększenie ochrony przeciwpożarowej. Płyty gipsowe utrudniają bowiem rozprzestrzenianie się ognia, co nie tylko dla drewnianej konstrukcji dachu ma istotne znaczenie.

Kolejność robót

Montaż obudowy poddasza to ostatni etap prac związanych z budową dachu stromego. Na krokwiach są już ułożone pokrycie oraz membrana dachowa, a sam dach – ocieplony wełną mineralną. Pozostaje zatem do wykonania ułożenie paroizolacji (jeśli zdecydowaliśmy się na jej zastosowanie), montaż rusztu i zamocowanie do niego płyt obudowy.

Jeśli chodzi o paroizolację, to są dwie możliwości: albo ułożyć ją na wełnie i zamocować bezpośrednio do krokwi, przed montażem metalowego rusztu (Fot. 1), lub najpierw zamontować ruszt (Fot. 2) i dopiero do niego przykleić taśmą dwustronnie klejącą, folię paroizolacyjną.

Fot. 1 – Gdy pomiędzy obudową a ociepleniem dachu potrzebna jest przestrzeń, na przykład na poprowadzenie przewodów wentylacyjnych, paroizolację układa się bezpośrednio na wełnie mineralnej i dopiero potem wykonuje ruszt pod płyty g-k

Fot. 2 – Jeśli ocieplenie może dochodzić do płyt obudowy, najpierw montuje się ruszt i przestrzeń między nim a membraną dachową wypełnia się wełną mineralną; paroizolację mocuje się później, przyklejając ją od zewnątrz do metalowych profili

Oba sposoby są skuteczne, ale przy tym drugim łatwiej ułożyć wełnę mineralną w taki sposób, by ocieplała także spód krokwi.

Uwaga! Jeśli zdecydujemy się na przyklejanie folii do metalowych profili rusztu taśmą podwójnie klejącą, pamiętajmy, żeby je wcześniej odtłuścić rozpuszczalnikiem; bez tego będzie się odklejała, jeśli nie od razu, to po pewnym czasie.

Ruszt metalowy jest podwieszany do konstrukcji dachu za pomocą elastycznych wieszaków, dzięki czemu jej drgania i odkształcenia nie przenoszą się na obudowę z płyt g-k. Takie rozwiązanie praktycznie wyeliminowało powstawanie rys na stykach płyt, co było kiedyś dużą wadą tego sposobu wykańczania poddaszy, gdy ruszt był mocowany bezpośrednio do krokwi.

Ruszt może być pojedynczy (Fot. 3) lub podwójny (Fot. 4). Ten drugi jest wprawdzie nieco droższy i bardziej pracochłonny, ale dzięki zdecydowanie większej sztywności pozwala na wykończenie poddasza w wyższym standardzie (równe, nieodkształcające się płaszczyzny płyt).

Fot. 3 – Gdy ruszt jest pojedynczy, metalowe profile podwiesza się do krokwi za pomocą płaskich wieszaków, odpowiednio ukształtowanych na końcach

Fot. 4 – W ruszcie podwójnym profile górne są elastycznie podwieszane do jętek lub krokwi, natomiast dolne – prostopadłe do nich – są mocowane do górnych za pomocą specjalnych łączników

Ruszt podwójny na suficie

Ten ruszt jest w pełnym tego słowa znaczeniu podwójny i składa się z dwóch rzędów profili, rozstawionych co 40 cm i wzajemnie do siebie prostopadłych. Na suficie poddasza ruszt ten mocowany jest najczęściej do jętek. Jedynie wtedy, gdy potrzebna jest większa przestrzeń pomiędzy ociepleniem a obudową poddasza, na przykład do poprowadzenia przewodów wentylacji mechanicznej, do jętek przybija się dodatkowe łaty.

Montaż rozpoczyna się od przykręcenia do jętek lub łat wieszaków z dwoma ramionami (Fot. 5). Do nich przykręca się pierwszy rząd profili (Fot. 6), pilnując by wszystkie znalazły się w jednej, poziomej płaszczyźnie.

Fot. 5 – Do mocowania rusztu podwójnego do konstrukcji dachu używa się wieszaków o podwójnych ramionach

Fot. 6 – Gęsto rozmieszczone otwory w wieszakach umożliwiają takie mocowanie profili, by wszystkie znalazły się w jednej płaszczyźnie

Drugi rząd profili mocuje się do pierwszego za pomocą specjalnych metalowych „spinaczy” (Fot. 7 i 8).

Fot. 7 – Systemowe akcesoria do łączenia metalowych profili: z lewej – na długości (z lewej) i na skrzyżowaniach (z prawej)

Fot. 8 – Aby połączyć ze sobą profile w ruszcie podwójnym, wystarczy tylko nałożyć łącznik na górny profil, a następnie wcisnąć na niego od spodu – dolny

Gdy wszystkie profile drugiego rzędu zostaną zamocowane (Fot. 9), ruszt poziomy jest już gotowy do mocowania płyt i można przystąpić do wykonywania podwójnego rusztu na skosach.

Fot. 9 – Górny rząd profili jest połączony wieszakami z łatami przykręconymi do jętek, a dolny do niego za pomocą metalowych łączników

Fot. 10 – Na skosach wieszaki przykręca się pod kątem prostym, bezpośrednio do krokwi

Ruszt podwójny na skosach

Na skosach wieszaki do mocowania rusztu przykręca się bezpośrednio do zakrytych paroizolacją krokwi (Fot. 10), gdyż w tych miejscach nie będzie potrzebna dodatkowa przestrzeń do prowadzenia przewodów wentylacyjnych. Do nich montuje się profile biegnące równolegle do skosu dachu (Fot. 11). Odległość między nimi jest równa rozstawowi krokwi (Fot. 12).

Fot. 11 – Pierwszy rząd profili rusztu mocuje się równolegle do krokwi za pomocą wieszaków

Fot. 12 – Na skosach profile pierwszego rzędu z konieczności mocowane są w większym rozstawie niż w ruszcie podwieszonym do jętek

Pierwszy rząd profili rusztu dochodzi z jednej strony do obudowy ścianek kolankowych, a z drugiej – do poziomego, „sufitowego” rusztu, równoległego do płaszczyzny jętek (Fot. 13).

Do niego mocowane są na skosach dachu profile poziome, w rozstawie 40 cm (Fot. 14). Ten etap kończy wykonywanie rusztu na całym poddaszu i można przystąpić do montażu płyt obudowy.

Fot. 13 – Profile na skosach dochodzą z jednej strony do rusztu „sufitowego”, a z drugiej – do rusztu, do którego mocowana jest obudowa ścianek kolankowych

Fot. 14 – Poziome profile rusztu na skosach dachu rozstawione są już co 40 cm i mocowane do profili pierwszego rzędu takimi samymi łącznikami, jak w ruszcie „sufitowym”