Jak uchronić wylewki od pękania w narożach wklęsłych?

Wylewki betonowe, będące podkładem pod różnego rodzaju posadzki, nie tylko muszą być równe, gładkie i niepylące. Nie mogą też pękać, szczególnie wtedy, gdy podłogę zamierzamy zrobić z płytek ceramicznych lub kamiennych.

Wylewki najlepiej robić z przygotowanego maszynowo betonu o konsystencji mokrej, by nie „wstawały” podczas odparowywania z nich wody. Taki „mokry” beton będzie też można dokładnie zagęścić i wyrównać za pomocą zagęszczarki talerzowej (Fot. 1).

Fot. 1 – Betonowa wylewka zagęszczona i wyrównana za pomocą zagęszczarki mechanicznej; na pierwszym planie specjalne „kapcie” umożliwiające chodzenie po świeżo ułożonym betonie

Powinien on także zawierać zbrojenie rozproszone z włókien polipropylenowych, gdyż jest wtedy szczelniejszy, bardziej wytrzymały, a przede wszystkim odporniejszy na zarysowanie i pękanie.

Niezależnie jednak od tego, wylewki powinno się oddylatować od murowanych ścian nośnych i działowych oraz podzielić je dylatacjami na mniejsze pola, by nie pękały na skutek odkształceń betonu, wywołanych jego skurczem.

Jak powinno wyglądać poprawne wykonywanie wylewek betonowych pokazaliśmy w poradzie: „Jak powinno się wykonywać wylewki podłogowe, żeby nie pękały i nie „wstawały”? Teraz dodajemy do niej jeszcze radę, jak uniknąć pękania wylewek w bardzo newralgicznych dla nich miejscach, czyli w narożnikach wklęsłych.

Narożniki wypukłe i wklęsłe

W wypukłych narożach (Rys. 1) wylewki zwykle nie pękają, gdyż pod wpływem skurczu betonu zmniejszają swoją powierzchnię. Ponieważ są one w tych miejscach oddzielone od ścian domu taśmą elastyczną (Fot. 2), więc nic złego się nie dzieje.

Rys. 1 – W narożnikach wypukłych wylewka nie jest narażona na pękanie, ponieważ skurcz betonu wywołuje w niej tylko naprężenia ściskające; inaczej jest w narożnikach wklęsłych, w których mogą wystąpić spore naprężenia rozciągające

Fot. 2 – Podłogowa wylewka musi być oddzielona od wszystkich ścian murowanych elastyczną taśmą dylatacyjną, wykonaną na przykład z polietylenu; takie dylatacje umożliwiają odkształcanie się wylewki bez uszkadzania ścian domu

Inaczej jest w narożach wklęsłych (Rys. 1), gdyż spotykają się w tym miejscu wylewki, znajdujące się w dwóch przylegających do siebie pomieszczeniach. Gdy skurcz betonu spowoduje nawet niewielkie zmniejszenie ich powierzchni, to w narożu może powstać pęknięcie o mniej lub bardziej nieregularnym kształcie i zależnej od wielu czynników długości.

Takie uszkodzenie wylewki może pociągać za sobą pękanie ułożonych na niej płytek podłogowych. By się przed tym zabezpieczyć, dobrze jest w świeżo ułożonej wylewce wykonać – wzdłuż dwusiecznej kąta wklęsłego – nacięcia w kształcie litery T (Fot. 3 i 4), o wielkości około 15 cm. Wykonuje się je za pomocą specjalnej szpachelki pionowej, na głębokość mniej więcej 2/3 grubości wylewki lub co najmniej 1 cm nad przewodami grzejnymi, jeśli wylewka jest ułożona na ogrzewaniu podłogowym.

Fot. 3 – Nacięcie w kształcie litery T najłatwiej wykonać w świeżej wylewce za pomocą specjalnej, wyokrąglonej z jednej strony szpachelki, jeszcze przed jej zagęszczeniem i zagładzeniem

Fot. 4 – Gdyby skurcz betonu spowodował pęknięcie w narożniku wklęsłym, to będzie ono przebiegać po linii prostej i zatrzyma się na nacięciu prostopadłym do głównego

Gdy wylewki w dwóch pomieszczeniach są podzielone murowaną ścianą działową, to nacięcia w kształcie litery T wykonuje się z każdej strony otworu na drzwi, przy obu jej narożnikach (Fot. 5). Podobna zasada dotyczy też na przykład słupa żelbetowego lub drewnianego, obudowanego płytami gipsowo-kartonowymi (Fot. 6).

Fot. 5 – W ścianach działowych, dzielących pomieszczenia, nacięcia w kształcie litery T wykonuje się po obu stronach otworu przy każdym narożniku

Fot. 6 – Przy słupach konstrukcyjnych, zarówno żelbetowych, jak i drewnianych, obudowanych płytami g-k nacięcia T wykonuje się przy każdej z ich krawędzi

Nie trzeba takich nacięć wykonywać, gdy wylewka została podzielona na mniejsze pola dylatacjami prostopadłymi do ściany lub w linii będącej jej przedłużeniem (Fot. 7 i 8).

Fot. 7 – Nie ma potrzeby wykonywania nacięć dylatacyjnych w narożniku ściany, gdy wylewki zostały w tym miejscu podzielone dylatacjami wzajemnie do siebie prostopadłymi

Fot. 8 – Gdy nacięcia dylatacyjne, do siebie prostopadłe, spotykają się w narożniku ściany nie ma obawy, że wylewka może w tym miejscu pęknąć w sposób niekontrolowany