Słownik budowlany
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Z | Ż
Pokaż wszystkie
TYNKI CEMENTOWO-WAPIENNE -  ich spoiwem jest cement i wapno. Jest to tradycyjny sposób wykańczania ścian i sufitów; nadają się do stosowania zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Nakłada się je w trzech warstwach: obrzutka, narzut i gładź; ich całkowita grubość to około 15 mm; obecnie najczęściej wykonuje się je z gotowych mieszanek. Są bardziej odporne na uszkodzenia niż tynki gipsowe, które je coraz częściej zastępują.
TYNKI CIENKOWARSTWOWE -  nakłada się je na płyty styropianu lub wełny mineralnej, gdy wznosi się ścianę dwuwarstwową albo dociepla istniejący dom metodą lekką mokrą. Takimi tynkami można również wykańczać bardzo gładkie ściany jednowarstwowe oraz stosować je na tradycyjne tynki cementowo-wapienne zamiast gładzi. Tynki cienkowarstwowe mogą być mineralne, akrylowe, silikonowe oraz silikatowe.
TYNKI GIPSOWE -  coraz częściej zastępują tradycyjne tynki cementowo-wapienne, od których są łatwiejsze w stosowaniu (nakłada się je w jednej warstwie o grubości około 10 mm ręcznie lub maszynowo); szybciej też od nich wiążą. Można je jednak stosować jedynie we wnętrzach domu; łatwo je uszkodzić, ale ich naprawa nie skomplikowana.
TYNKI WAPIENNE -  ich spoiwem jest wapno; kiedyś były powszechnie stosowane, ale zostały całkowicie zastąpione przez tynki cementowo-wapienne i gipsowe.