Jakie ściany działowe najlepiej izolują akustycznie?

Dźwięki uderzeniowe

Wprawdzie przy akustyce ścianach działowych skupiamy się zwykle na dźwiękach powietrznych, ale nie należy też zapominać o dźwiękach uderzeniowych, które mogą być przez nie również przenoszone. One także mogą być uciążliwe dla domowników.

Tymczasem o dźwiękach uderzeniowych pamiętamy przede wszystkim przy projektowaniu warstw podłogowych. Ponieważ żaden ze stropów projektowanych w domach jednorodzinnych, nie ma – ze względu na zbyt małą masę – wystarczającej izolacyjności akustycznej, wykonuje się na nich podłogi „pływające”. Polega to na oddzieleniu wylewki betonowej od stropu warstwą izolacji akustycznej, wykonanej z elastycznego styropianu („zwykły” się do tego celu nie nadaje, o czym wielu wykonawców nie wie lub nie pamięta). Dzięki temu kroki ani stukanie w podłogę nie przenoszą się do pomieszczeń, znajdujących się poniżej.

Żeby jednak nie przenosiły się one także do pomieszczeń sąsiednich, wylewka musi być oddzielona od ścian działowych elastyczną taśmą dylatacyjną. Sposób oddylatowania zależy od rodzaju ścian – przy murowanych wygląda inaczej, niż przy wykonywanych z płyt g-k i wełny mineralnej (Rys. 1).

Ściany z cegieł, bloczków lub pustaków muruje się bezpośrednio na stropie, więc wylewkę oddziela się od nich z boków (Fot. 7). Natomiast ściany z płyt g-k montuje się na wylewce, więc dolny profil szkieletu nośnego musi być oddzielony taśmą elastyczną – tylko wtedy nie będzie zwielokrotniał dźwięków uderzeniowych przenoszonych przez wylewkę.

Rys. 1 – Ograniczanie przenoszenia dźwięków uderzeniowych pomiędzy pomieszczeniami przez ściany działowe: a) murowane – za pomocą taśm dylatujących od nich wylewkę, b) z płyt g-k – dzięki elastycznym taśmom między wylewką a dolnym profilem szkieletu

Fot. 7 – Taśmy dylatacyjne, oddzielające betonową wylewkę od wszystkich ścian, nie tylko umożliwiają jej odkształcanie bez pęknięć i zarysowań, ale też ograniczają przenoszenie się dźwięków mechanicznych (uderzeniowych) z podłogi do sąsiednich pomieszczeń

Uwaga! Ze względów akustycznych dobrze jest pod takimi ścianami z płyt g-k rozdzielić taśmą akustyczną wylewki pomiędzy dwoma pomieszczeniami. Nie jest to jednak łatwe do wykonania; lokalizacja ściany musi być też zaplanowana odpowiednio wcześnie.

Mostki akustyczne

Dbając o odpowiednią izolacyjność ścian działowych, nie zapominajmy o ich poprawnym wykonaniu. Nic bowiem nie da dobry materiał i technologia, jeśli w ścianie pozostawimy mostki akustyczne, przez które dźwięki będą przenikać pomiędzy pomieszczeniami.

Najczęściej spotykanym mostkiem akustycznym jest niedostatecznie mocne połączenie ścian działowych z nośnymi – przez przemurowanie na strzępia (Fot. 8) lub za pomocą kotew z perforowanej blachy ocynkowanej (Fot. 9).

Szczególnie w pierwszym okresie po zbudowaniu domu, zwłaszcza gdy jego fundamenty osiadają nierównomiernie lub stropy nie mają odpowiedniej sztywności, mogą w tych miejscach powstać pęknięcia, przez które dźwięki będą przenosić się pomiędzy pokojami.

Fot. 8 – Ściany działowe, zwłaszcza te z bloczków betonu komórkowego, najlepiej jeśli są ze ścianami nośnymi połączone na strzępia, czyli otwory pozostawione w ścianach podczas murowania

Fot. 9 – Gdy wykonanie strzępi jest trudne, na przykład w domach budowanych z bloczków wapienno-piaskowych, ściany działowe łączy się z nośnymi za pomocą metalowych kotew

Uwaga! Jeśli zdarzą się pęknięcia ścian działowych, nie ograniczajmy się podczas naprawy jedynie do tynku, lecz wypełnijmy klejem lub zaprawą szczelinę na całej grubości ściany.

Mostkami akustycznymi są też prowadzone w grubościach ścian działowych przewody kanalizacyjne (Fot. 10). Należy takiego rozwiązania szczególnie unikać, gdyż nie tylko łatwiej będą w tym miejscu przenikać dźwięki pomiędzy pomieszczeniami, ale też będzie w nich słyszalny szum płynących przewodem ścieków. Lepiej więc poprowadzić taki przewód po jednej stronie ściany (Fot. 11) i – jeśli to będzie konieczne – zaizolować go akustycznie za pomocą wełny mineralnej i obudowy z płyt g-k.

Również z tego powodu należy unikać robienia puszek elektrycznych w tym samym miejscu po obu stronach ściany.

Fot. 10 – Rura kanalizacyjna umieszczona w grubości ściany działowej jest nie tylko potężnym mostkiem akustycznym, ale sama też stanowi źródło hałasów, a osłonięcie jej z boków pianką montażową niewiele tu pomoże

Fot. 11 – Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest poprowadzenie rury kanalizacyjnej po jednej stronie ściany działowej, a następnie staranne zaizolowanie jej wełną mineralną i obudowanie płytami g-k na metalowym ruszcie