Różne pomysły racjonalizatorskie spotyka się na budowach. Na jednej z nich wykonawca namówił inwestora na zrobienie nad otworami ścianach nadproży żelbetowych w otulinie z pełnych cegieł (Fot. 1). Przekonał go, że dzięki temu będą cieplejsze od tych, które są wykonane tylko z betonu. Argument to jednak taki sobie, bo całe ściany będą ocieplone później styropianem, więc niewielka różnica w izolacyjności samych nadproży nie ma dla całego domu praktycznie żadnego znaczenia.
Kiedyś, gdy murowane domy budowało się tylko z czerwonej cegły, także nadproża w ścianach – co oczywiste – były ceglane. Miały one kształt łukowy albo płaski – wtedy były zbrojone bednarką, czyli stalowymi płaskownikami. Teraz do wykonania otworów w ścianach wznoszonych w różnych systemach budowlanych wykorzystuje się najczęściej nadproża systemowe – w postaci prefabrykowanych belek albo jako zbrojone i betonowane w specjalnych kształtkach.
NADPROŻA CEGLANO-ŻELBETOWE
Pomysł, żeby nadproża wykonać częściowo ze zbrojonego betonu, a częściowo cegieł ceramicznych trudno jednak uznać za szczęśliwy. Cegły są tu jedynie przylepione jedną płaszczyzną do betonowego rdzenia i drugą – od góry do ściany murowanej później nad nadprożem. Stanowią więc jedynie dodatkowe obciążenie dla odchudzonego z 24 do 11 cm żelbetowego nadproża (Rys. 1).
Pod względem izolacyjności termicznej z zastosowania cegieł też nie ma większego pożytku. Żeby ściana wymurowana z bloczków betonu komórkowego odmiany 600 spełniała wymagania przepisów budowlanych, musi być ocieplona płytami styropianu lub wełny mineralnej o grubości co najmniej 11 cm. Nadproże z cegłami (Rys. 2) ma wtedy współczynnik przenikania ciepła U = 0,315 W/(m²K), a bez nich – U = 0,325.
Jak widać różnica jest niewielka i bardzo dobrze, że wykonawca w poszukiwaniu energooszczędności nie zaczął eksperymentować z cegłami także przy wykonywaniu żelbetowych słupów oraz wieńców stropowych i dachowych (Fot. 2).
