DODATKOWE ZBROJENIE STROPU

Ponieważ zakotwiona w wieńcu stropowym ściana kolankowa jest zginana, więc siłą rzeczy rozciągana jest również stykająca się z nią górna płyta stropu. Z tego względu strop powinno się dozbroić górą na całej długości jego styku ze ścianą kolankową.

Nie jest to konieczne w monolitycznych stropach żelbetowych, bo z zasady są one zbrojone górą przy podporach, czyli w miejscach oparcia na ścianach lub belkach. Takiego zbrojenia nie ma w stropach gęstożebrowych, które najczęściej wykonuje się w domach jednorodzinnych. Dlatego warto w nich dać dodatkowy pręt górą nad każdą z prefabrykowanych belek stropowych, które znajdują się w pobliżu słupków wzmacniających ściany kolankowe.

Dobrze jest to zrobić, pomimo tego, że chyba nie zdarzyło się, by w betonowej płycie stropu nad parterem powstały górą rysy równoległe do ścian kolankowych. Być może ¬- ze względu na dużą powierzchnię płyty – niewielka wytrzymałość betonu na rozciąganie okazuje się tutaj być wystarczająca…

Nie zmienia to jednak tego, że warto strop nad parterem dozbroić górą prostopadle do ścian kolankowych.

KONSTRUKCJA SZKIELETOWA

Tego typu dodatkowe zbrojenie nie jest potrzebne, gdy dom ma żelbetową konstrukcję szkieletową, a słupki wzmacniające ściany kolankowe są przedłużeniem słupów parteru (Fot. 10). Takie rozwiązanie konstrukcyjne spotyka się jednak w domach jednorodzinnych nie jest zbyt często – zazwyczaj wtedy, gdy dom jest budowany na przykład na skarpie, zagrożonej osuwaniem gruntu (Fot. 11). Konstrukcja szkieletowa nadaje bowiem sztywności całemu budynkowi, dzięki czemu jest on zdecydowanie bardziej odporny na ruchy podłoża niż tradycyjne budynki ze ścianami murowanymi.

Fot. 10 – Słupki ściany kolankowej, będące przedłużeniem żelbetowych słupów, znajdujących się w ścianach parteru, to bardzo dobre rozwiązanie, choć w domach jednorodzinnych stosowane raczej rzadko

Fot. 11 – Żelbetowy szkielet ze ścianami murowanymi, stanowiącymi jedynie jego wypełnienie, to bardzo dobra konstrukcją dla domu budowanego na skarpie, zagrożonej osuwaniem się gruntu

WIENIEC DACHOWY W ŚCIANACH SZCZYTOWYCH

Bardzo często można zobaczyć, że wieńce dachowe są na końcach wpuszczane w ściany szczytowe (Fot. 12). Czasem w tych miejscach pojawia się także dodatkowy słupek żelbetowy, łączący wieniec dachowy ze stropowym (Fot. 13).

Dla sztywności zwłaszcza środkowych fragmentów ścian kolankowych takie „wzmocnienia” nie mają jednak żadnego znaczenia, a ich skuteczność może dotyczyć jedynie kilkumetrowych odcinków, bezpośrednio przylegających do ścian szczytowych. Z tego powodu wpuszczanie wieńców dachowych w ściany szczytowe nie poprawia bezpieczeństwa całego dachu i śmiało można z tego rozwiązania zrezygnować.

Fot. 12 – Wpuszczanie końców wieńców dachowych w ściany szczytowe nie poprawia wcale stateczności i wytrzymałości ścian kolankowych, zwłaszcza w ich środkowej części

Fot. 13 – Dotyczy to także takich sytuacji, gdy wpuszczone w ściany szczytowe końce wieńców dachowych są połączone dodatkowymi słupkami z wieńcami stropu nad parterem

MURŁATA

Murłatę, na której opierają się krokwie dachowe, mocuje się kotwami, zatopionymi w wieńcu dachowym lub w słupkach żelbetowych. Średnicę kotew i ich rozstaw określa konstruktor w projekcie domu.

Dla ścianki kolankowej najkorzystniejsze pod względem konstrukcyjnym jest ułożenie murłaty przy wewnętrznej krawędzi wieńca dachowego (Rys. 3). Wtedy bowiem naprężenia rozciągające w słupkach żelbetowych są najmniejsze, a ściana kolankowa – najmniej zginana.

Murłatę układa się na warstwie papy asfaltowej (Fot. 14), zgodnie z zasadą, że drewno nie powinno stykać się bezpośrednio z betonem lub murem, by nie doszło do jego butwienia.

Rys. 3 – Dla bezpieczeństwa dachu ważne jest również, by murłata była solidnie przykręcona za pomocą stalowych kotew do wieńca dachowego; -dla ochrony przed wilgocią układa się ją na warstwie papy

Fot. 14 – Dla nośności i sztywności ścian kolankowych najlepiej jest, jeśli murłata, na której opierają się krokwie, ułożona jest jak najbliżej wewnętrznej krawędzi wieńca dachowego