Wylewki betonowe, na których układa się wykończenie podłóg, wykonuje się z reguły na płytach styropianowych, które pełnią funkcje izolacyjne. Na parterze stanowią one ocieplenie podłogi na gruncie, natomiast na piętrze zmniejszają przenikanie dźwięków uderzeniowych przez strop. Do tego drugiego celu trzeba jednak użyć specjalnego, uelastycznionego styropianu, gdyż zwykły raczej zwiększa przenoszenie dźwięków mechanicznych, niż je ogranicza.
Obecność styropianu na stropach i betonowych podkładach podłóg na gruncie wykorzystywana jest jeszcze w innym celu. Otóż w obecnie budowanych domach coraz więcej przewodów instalacyjnych, zarówno na parterze (Fot. 1), jak i na piętrze (Fot. 2), prowadzi się w poziomie podłogi.
Dotyczy to już nie tylko instalacji wodnych i kanalizacyjnych, ale i grzewczych. Przewody tych ostatnich wyprowadza się teraz ze znajdujących na każdej kondygnacji rozdzielaczy (Fot. 3), więc oczywiście najłatwiej ukryć je w warstwach podłogowych. Dotyczy to oczywiście nie tylko domów, w których jest zamontowana instalacja ogrzewania podłogowego (Fot. 4), ale także tradycyjne grzejniki.
Coraz częściej – oprócz instalacji sanitarno-grzewczych – w warstwach podłogi prowadzi się część przewodów elektrycznych, a w domach z wentylacją mechaniczną z odzyskiem ciepła – także wentylacyjne (Fot. 5). Wszystkie te przewody łatwo jest „ukryć” w warstwach płyt styropianowych (Fot.6) i nie trzeba robić grubszej wylewki pod wykończenie podłogi, co jest szczególnie istotne wtedy, gdy jej ciężar zwiększałby obciążenie stropu.
Grubsza warstwa wylewki betonowej przydaje się jedynie nad przewodami ogrzewania podłogowego, gdyż pełni tam rolę akumulatora ciepła. W pozostałych miejscach wystarczy, jeśli ma 3-5 cm grubości, by stanowić wystarczająco sztywny podkład pod parkiet, panele, płytki ceramiczne lub inny rodzaj wykończenia podłogi.
Podłoga na gruncie
Ze schowaniem przewodów instalacyjnych w warstwie styropianu nie ma zwykle problemu na parterze, gdy ocieplenie podłogi na gruncie – o grubości 10, 15, a nawet 20 cm (Fot. 7) jest układane na podkładzie betonowym, na którym ułożono izolację przeciwwilgociową. Płyty styropianowe powinno się układać co najmniej w dwóch warstwach, z przesunięciem krawędzi (Fot. 8), dla uniknięcia mostków termicznych. Można też ułożyć je w jednej warstwie używając do tego celu płyt, które mają krawędzie fabrycznie wyprofilowane do łączenia na zakład.
Płyty należy rozmieszczać bardzo staranie (Fot. 9), aby uniknąć mostków termicznych lub akustycznych. Do tych prac warto wykorzystać specjalne urządzenie (Fot. 10), którym przycina się styropian za pomocą cienkiego drutu, rozgrzewanego do wysokiej temperatury prądem elektrycznym.
Uwaga! Niektórzy przed ułożeniem styropianu na izolacji przeciwwilgociowej podłogi na gruncie układają folię budowlaną. Jest to zazwyczaj przesadna ostrożność, gdyż obecnie do wykonania takiej izolacji używa się albo papy termozgrzewalnej, albo papy układanej na wodnorozpuszczalnej emulsji asfaltowo-kauczukowej. Żaden z tych materiałów nie zawiera rozpuszczalników organicznych, które mogłyby ewentualnie spowodować „znikanie” styropianu.