W domach z wentylacją naturalną często się zdarza, że – ze względu na ich funkcjonalne rozplanowanie – kanały wywiewne, którymi będzie usuwane zużyte powietrze z kuchni lub łazienek, wypadają przy ścianach szczytowych domu. Nie jest jednak dobrym rozwiązaniem umieszczanie tych kanałów w grubości ich warstwy nośnej.
Kiedyś – gdy domy budowano z cegły ceramicznej – zalecano, by kominy, zwłaszcza dymowe i spalinowe, umieszczać w wewnętrznych, czyli ciepłych ścianach domu. Gdy trzeba to było zrobić w zewnętrznych, radzono pogrubić je od strony elewacji, by zapewnić kanałom większą izolację termiczną. Uważano, całkiem słusznie zresztą, że wyziębienie przewodów pogarsza siłę ciągu w kominie, a do tego na ich zimnych ściankach może od środka wykraplać się wilgoć, co nie jest dobre nie tylko dla kominów dymowych i spalinowych, ale również – wentylacyjnych.
WPŁYW NA DZIAŁANIE WENTYLACJI
Obecnie przewodom wentylacyjnym zrobionym w grubości muru ścian szczytowych (Fot. 1) nie grozi wyziębienie. Ściany zewnętrzne wykonywane są bowiem najczęściej jako dwuwarstwowe, więc wstawione w mur kanały wentylacyjne zostaną, tak jak cała ściana, ocieplone od strony zewnętrznej grubą warstwą styropianu lub wełny.
Nie ma także problemów z umieszczeniem przewodów wentylacyjnych w ścianach jednowarstwowych – są one na tyle grube, że kanały te da się w nich łatwo zaizolować termicznie, w podobny sposób jak żelbetowe wieńce stropowe.
Korzystne jest także to, że teraz przewody wentylacyjne wykonuje się głównie z elementów prefabrykowanych (Fot. 2), które zrobione są z lekkiego betonu keramzytowego. Mają one lepsze parametry cieplne niż na przykład bloczki wapienno-piaskowe, więc czasem ściana zewnętrzna – w miejscu, w którym jest kanał wentylacyjny – ma większą izolacyjność termiczną niż obok.
Oczywiście jest tak tylko wtedy, gdy wentylacja naturalna działa prawidłowo. Gdy jednak działa ona źle (co niestety często się zdarza), to w takim kanale może zimą powstać odwrotny ciąg, czyli napływa nim do domu mroźne powietrze z zewnątrz. Powierzchnia ściany w tym miejscu jest z tego powodu wychłodzona, co może być przyczyną wykraplania się na niej pary wodnej i powstawania ognisk pleśni. Jest to o tyle prawdopodobne, że przy źle działającej wentylacji, wzrasta poziom wilgotności powietrza w domu.
Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że opisany problem z wyziębianiem ścian nie ma charakteru budowlanego, lecz dotyczy wentylacji i takie zjawisko może wystąpić także przy kanałach umieszczonych w środku domu. Jedynym sposobem by ich uniknąć, jest poprawienie działania wentylacji naturalnej w całym domu, na przykład przez montaż nawiewników w oknach lub specjalnych nasad na kominach.
WPŁYW NA KONSTRUKCJĘ DOMU
Mimo że lokalizacja kanałów wentylacyjnych w konstrukcji ścian zewnętrznych (najczęściej szczytowych) z reguły nie wpływa negatywnie na działanie wentylacji naturalnej w domu, to jednak powinno się tego unikać.
Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest lokalizacja prefabrykowanych kominów, nie tylko zresztą wentylacyjnych, przy ścianach nośnych budynku, a nie w ich grubości (Rys. 1). Nie ma tu bowiem żadnej analogii z przewodami wentylacyjnymi, wykonywanymi z cegły (Rys. 2), gdyż tam w każdej warstwie ściany spoiny pionowe są względem siebie przesunięte. Dzięki temu takie kanały tworzą z resztą ściany całość i nie dzielą jej w pionie na dwie części.
