W nowo budowanym domu wykonanie prysznica z odpływem wody, umieszczonym bezpośrednio w podłodze, nie jest specjalnie trudne. Zwłaszcza, gdy dotyczy to łazienki na parterze i podejście kanalizacyjne można w niej zrobić w dowolnym miejscu. Inaczej jest, gdy chcemy mieć taki prysznic w mieszkaniu kupionym od dewelopera.
Problem z wykonaniem odpływu liniowego z syfonem, który ma być umieszczony poniżej warstw podłogi łazienki, jest natury wykonawczej. Warstwy podłogowe łazienki muszą mieć bowiem na tyle dużą grubość, by rura łącząca syfon z pionem kanalizacyjnym miała odpowiedni spadek, gwarantujący prawidłowy spływ wody z prysznica.
Przyjmuje się zwykle, że odległość od wierzchu odpływu liniowego do powierzchni stropu nie może być mniejsza niż 10 cm. Jeśli do tego weźmiemy pod uwagę, że odpływ wody z podłogi pod prysznicem musi być około 2 cm poniżej powierzchni podłogi w łazience, to widać, że zrobienie takiego rozwiązania w mieszkaniu kupionym od dewelopera jest przedsięwzięciem bardzo trudnym.
Warstwy podłogowe w stanie surowym (bez płytek, paneli lub parkietu) mają zwykle grubość nie większą niż 8-9 cm. Około 5 cm ma bowiem styropian, w którym prowadzone są przewody do grzejników oraz z zimną i gorącą wodą, a 3-4 cm – przykrywająca go betonowa wylewka.
Odpływ liniowy w istniejącej podłodze
Jak się jednak okazuje, nie ma rzeczy niemożliwych i nawet w takich warunkach da się zrobić w łazience prysznic bez brodzika z odpływem wody w podłodze. Trzeba jedynie wybrać model odpływu liniowego z syfonem o możliwie najmniejszej wysokości.
Prace rozpoczynamy od skucia wylewki i usunięcia styropianu z obrysu prysznica i tych fragmentów istniejącej podłogi w łazience, w których będą poprowadzone nowe instalacje. Następnie wykonujemy podłączenie syfonu do kanalizacji oraz ustalamy poziome położenie odpływu za pomocą śrub, w które jest wyposażony. Później wyprowadzamy na ścianę przewody, którymi do baterii natryskowej będzie doprowadzana ciepła i zimna woda (Fot. 1).
Uwaga! W prysznicach, nie tylko tych bez brodzika, bardzo ważne jest takie zamocowanie końcówek przewodów zasilających baterię, aby była ona stabilna. Najlepiej posłużyć się specjalną płytką montażową, którą w tym celu osadza się w ścianie.
Przy pracach instalacyjnych trzeba zwrócić uwagę, by przewody wodne były otulone osłoną z pianki poliuretanowej tak, aby po wykonaniu nowej wylewki mogły swobodnie odkształcać się w niej pod wpływem zmian temperatury. Dotyczy to oczywiście przede wszystkim przewodu z ciepłą wodą, który i tak musi być izolowany termicznie.
Po wykonaniu nowej instalacji i sprawdzeniu jej szczelności, można przystąpić do układania nowej wylewki, pamiętając, żeby w obrębie prysznica była ona ułożona ze spadkiem. Nie powinien być on mniejszy niż 2%.
Wcześniej przestrzenie między przewodami leżącymi na stropie warto wypełnić cienkimi kawałkami płyt styropianowych, nie zapominając, że wylewka musi mieć grubość minimum 4 cm. Do jej wykonania najlepiej użyć zaprawy z polipropylenowym zbrojeniem rozproszonym.
Izolacja przeciwwilgociowa
Po stwardnieniu wylewki można przystąpić do wykonania izolacji przeciwwodnej. Najlepiej użyć do tego celu dwuskładnikowej masy uszczelniającej na bazie cementu i żywic syntetycznych.
Nanosi się ją za pomocą metalowej pacy (Fot. 2). W miejscach styków ścian z podłogą i narożników ścian oraz wokół brzegów odpływu liniowego powinno się zastosować taśmy uszczelniające (Fot. 3).
Na ścianach zamiast mas uszczelniających można zastosować – zwykle jednoskładnikowe – folie w płynie. Nie tworzą one jednak tak szczelnych izolacji przeciwwodnych, jak masy uszczelniające, które należy obowiązkowo zastosować na podłodze prysznica, ale warto też na całej podłodze łazienki (Fot. 4).
Okładzina z płytek
Na tak przygotowanej izolacji przeciwwodnej można przystąpić do układania płytek ceramicznych.
Na podłodze prysznica dobrze jest ułożyć płytki nieco powyżej (1-2 mm) poziomu górnej krawędzi odpływu (Fot. 5).
Natomiast w miejscu styku podłogi łazienki i prysznica powinno się ułożyć mosiężną listwę dystansową, która osłania wyżej położone płytki i chroni je przed uszkodzeniami. Przyciętymi płytkami wypełnia się też osłonę odpływu liniowego (Fot. 6).
Do spoinowania płytek, szczególnie w obrębie prysznica warto użyć elastycznych zapraw wodoodpornych (na przykład epoksydowych), które są znacznie szczelniejsze i trwalsze od tych, które są jedynie uodpornione na działanie wody.
Zaprawy takie są wprawdzie droższe, ale ponieważ nie potrzebujemy ich dużo, więc nie zwiększy to zauważalnie kosztów całej naszej „prysznicowej” inwestycji.
Ten brodzik w podłodze otoczony jest z trzech stron ścianami, więc żeby podczas kąpieli nie zalewać łazienki, wystarczy do jego zamknięcia zamontować jedynie proste drzwi (Fot. 7).