Okapy dachów stromych są zazwyczaj od spodu osłonięte poziomą podbitką. Wykonuje się ją najczęściej z drewnianych lub drewnopochodnych listew albo z plastikowych lub aluminiowych profili. Zdecydowanie rzadziej spotyka się podbitki dachowe wykończone tynkiem cienkowarstwowym, takim samym jak ściany domu.
Głównym powodem mniejszej popularności takich podbitek jest z pewnością wyższy – w porównaniu z innymi rozwiązaniami – koszt ich wykonania. Składają się na niego nie tylko większe wydatki na materiały, ale i droższa robocizna. Takie podbitki wykonuje się bowiem etapami, co oczywiście trwa dłużej i wymaga większego nakładu pracy niż montaż profili lub listew.
Niewątpliwą zaletą podbitek wykonanych z tynku cienkowarstwowego jest ich oryginalny wygląd (Fot. 1). Istotne też, że dzięki takiej samej barwie i fakturze jak elewacja domu, nie odcinają optycznie dachu od ścian zewnętrznych ciemnymi, szerokimi pasami okapów.
Takie podbitki szczególnie dobrze sprawdzają się w budynkach parterowych z podcieniami (Fot. 2), ponieważ wtedy ich sufity mogą mieć jednolity wygląd na całej powierzchni.
Korzystne jest także to, że wykończone tynkiem podbitki są szczelne, więc żadne owady nie mogą zagnieździć w zamkniętej nimi przestrzeni pod okapem dachu.
Wykonanie podbitki z tynku cienkowarstwowego
Podbitkę wykończoną tynkiem cienkowarstwowym wykonuje się w podobny sposób jak przy zastosowaniu do tego celu listew lub profili (Rys. 1). Jej wykonanie rozpoczyna się od montażu rusztu z drewnianych łat.
Ponieważ wcześniej zostały już ocieplone ściany domu, więc pionowe elementy poszczególnych wieszaków zamocowano jedynie do wystających końców krokwi dachowych (Fot. 3). Wieszaki te mają dużą sztywność, ponieważ wraz z krokwiami tworzą geometrycznie niezmienne trójkąty.
Po wykonaniu rusztu, do jego poziomych elementów przykręcono płyty wiórowe MFP (Fot. 4), które dzięki trójwarstwowej budowie są sztywniejsze i bardziej wytrzymałe na zginanie od popularnych płyt OSB. Do nich z kolei przymocowano za pomocą wkrętów z plastikowymi „talerzykami” płyty styropianowe o grubości 2 cm (Fot. 5).
Wykańczanie podbitki rozpoczęto od przyklejenia na jej krawędziach kątowników narożnych z siatką i zatopieniu ich w cienkiej warstwie zaprawy (Fot. 6). Wtedy też wyrównano zaprawą zagłębienia w płytach styropianowych, powstałe w miejscach przykręcania wkrętów talerzykowych.
Kolejny etap to wykonanie na płytach styropianowych – tak jak przy ocieplaniu ścian metodą lekką mokrą (ETICS) – warstwy podkładowej (zbrojącej) z zaprawy zbrojonej plastikową siatką (Fot. 7).
