Jak zrobić ogrodowe nawierzchnie z kamieni i żwiru?

13 czerwca 2022

Nie ma co ukrywać, że dbanie o zieleń w ogrodzie wymaga sporo czasu i pracy. Jeśli więc wśród domowników nie ma zbyt wielu miłośników prac ogrodniczych, warto na fragmentach ogrodu ułożyć zróżnicowane pod względem wyglądu nawierzchnie z kamieni i żwiru. Ich pielęgnowanie nie będzie na pewno tak uciążliwe jak trawnika i rabat – oczywiście pod warunkiem, że zostały wykonane właściwie.

Dodatkowym atutem nawierzchni kamiennych i żwirowych jest to, że prezentują się jednakowo ładnie przez cały rok, a nie jedynie od wiosny do jesieni. Muszą być tylko swoimi rozmiarami i uformowaniem dobrze wkomponowane w „zielone” fragmenty ogrodu. Ważne też, żeby wielkość i kształt kamieni oraz granulacja żwiru były właściwie dobrane do funkcji, którą taka nawierzchnia pełni w różnych swoich miejscach.

Przykład 1. plac żwirowo-kamienny z „niedźwiedziem”

Dominującym elementem tego fragmentu ogrodowego (Fot. 1) jest pole otoczaków, przez które przebiega ścieżka z niepołączonych ze sobą płyt piaskowca. Dla wygody komunikacji ich rozmieszczenie zostało dostosowane do przeciętnej długości ludzkiego kroku, który wynosi 60-65 cm.

Fot. EDIN Architektura Krajobrazu
Fot. 1 – Żwirowo-kamienna część ogrodu z kamiennym postumentem, przypominającym siedzącego niedźwiedzia

Zarówno 4-5 cm warstwa żwirowa, jak i kamienie ścieżki zostały ułożone bezpośrednio na agrowłókninie, rozłożonej na ziemi roślinnej po zdjęciu z niej darni. Folia ta zapobiegnie porastaniu placu chwastami, a jednocześnie – ponieważ jest wodoprzepuszczalna – pozwoli na swobodne przenikanie do gruntu wody z deszczu i z topniejącego śniegu.

Jedynie tam, gdzie ruch komunikacyjny będzie większy, warto zrobić ścieżki o równiejszej powierzchni, na przykład wykonane z betonowej, najlepiej barwionej kostki brukowej. Dobrze też, jeśli nie będzie ona prostokątna, lecz swoim kształtem dostosowana do przebiegu wijącej się między rabatami ścieżki. Takie nawierzchnie z kostki brukowej można ułożyć na kilkucentymetrowej warstwie „ostrego” grysu, dzięki któremu nie będą się one przemieszczać podczas chodzenia.

Decydując się na zrobienie w ogrodzie pola kamienno-żwirowego, warto postarać się o wyrazisty detal, który nada mu indywidualnego charakteru. Może to być na przykład – wyszukany w składzie ogrodniczym – piękny głaz w kształcie siedzącego, przyjaznego… niedźwiedzia. Wkopany w ziemię i ustabilizowany wokół mniejszymi kamieniami stoi na straży mieszkańców, „dbając” o ich bezpieczeństwo nie tylko wtedy, gdy są w ogrodzie.

Przykład 2. kamienne otoczenie oczka i altany grillowej

Kamienne obramowanie oczka wodnego nie tylko wygląda ładnie (Fot. 2), ale ma też znaczenie praktyczne – dzięki niemu łatwiej można uchronić brzegi oczka przed zarastaniem chwastami.

Fot. EDIN Architektura Krajobrazu
Fot. 2 – Kamienne ścieżki prowadzące do altany grillowej i drewnianego tarasu, znajdującego się przy obramowanym kamieniami i żwirem oczku wodnym

Jedynie przy samej wodzie znajdują się większe kamienie – dalej od oczka ułożono kilkucentymetrową warstwę z rzecznego żwiru. Z jednej strony styka się ona z tarasem, wykonanym z egzotycznych desek, a z drugiej – z trawnikiem. To właśnie wzdłuż niego ułożono na żwirze płyty piaskowca, tworząc z nich ścieżkę prowadzącą do dużej altany grillowej, będącej jedną z ważniejszych atrakcji ogrodu.

Kamienne obramowanie oczka wodnego wykonano podobnie jak w poprzednim ogrodzie, czyli układając żwir i kamienie na arkuszach agrowłókniny, rozłożonych bezpośrednio na ziemi po zdjęciu darni.

Inaczej została zrobiona główna ścieżka, łącząca dom z altaną grillową. Tutaj w całości pokrywają ją – ułożone na styk z pozostawieniem kilkucentymetrowych spoin – duże płyty piaskowca, z których wykonano też pomost mostka nad oczkiem wodnym oraz podłogę altany.

Płyty te – zarówno na ścieżce, jak i w altanie – położono na stabilizowanej cementem, zagęszczonej podsypce piaskowej, a następnie zwilżono, polewając kamienie wodą.

Także spoiny pomiędzy płytami piaskowca wypełniono suchą zaprawą cementową, którą dopiero po ubiciu i wyrównaniu polano małymi ilościami wody.

Przykład 3. schody, ścieżka i mur oporowy z piaskowca

Podobną technologię, jak przy wykonywaniu „pełnej” ścieżki, zastosowano w ogrodzie znajdującym się na działce ze spadkiem (Fot. 3). Głównym materiałem, wykorzystanym zarówno do zrobienia murków podtrzymujących skarpy, jak i wykonania nawierzchni schodów i ogrodowych ścieżek, były tu różnej wielkości płyty z twardszych odmian piaskowca.

Fot. EDIN Architektura Krajobrazu
Fot. 3 – Schody i podtrzymujący skarpę mur oporowy – podobnie jak ogrodowe ścieżki – wykonano z różnej wielkości płyt piaskowca

Jest to materiał stosunkowo łatwy w obróbce i bardzo dobrze nadaje się do wykonywania różnego rodzaju ogrodowych nawierzchni.

Zobacz: Jak zrobić ogrodowe ścieżki, schody i murki z płyt piaskowca?

 

Realizacja i zdjęcia: EDIN Architektura Krajobrazu    www.edin-ogrody.pl

Zobacz także
Wymurowane z nieregularnych płytek piaskowca elewacje domu, choć oryginalne i atrakcyjne wizualnie, nie...
W dobie rosnącej liczby urządzeń korzystających z internetu stabilność i zasięg sieci Wi-Fi to jedne z...
Dawniej, gdy do budowy zewnętrznych ścian domu używano prawie wyłącznie pełnej cegły ceramicznej, to w...
W pomieszczeniach na poddaszu oraz na ostatnim piętrze budynków z płaskim dachem jest duży problem z...