Jak zrobić drewniane ogrodzenie wzdłuż przydrożnego rowu?

Na działkach położonych na terenach objętych programem Natura 2000 z reguły wymaga się, by ogrodzenie działki, na której stoi dom, było ażurowe i nie blokowało migracji dzikich zwierząt. Zwykle składa się ono ze słupów z drewnianych okrąglaków oraz przęseł, zbudowanych z kilku poziomych żerdzi lub surowych desek tartacznych. Budowa takiego ogrodzenia zwykle nie jest specjalnie skomplikowana i pracochłonna. Czasem jednak, ze względu na lokalizację i ukształtowanie terenu działki, wykonanie niektórych jego części bywa trudniejsze.

Taka właśnie sytuacja miała miejsce podczas docelowego grodzenia działki budowlanej w rejonie podgórskim. Utrudnienie dotyczyło wykonania fragmentu drewnianego ogrodzenia, które miało przebiegać wzdłuż granicy działki, równoległej do drogi gruntowej i przydrożnego rowu (Fot. 1).

Fot. 1 – Z jednej strony ogrodzenie działki przebiegało wzdłuż przydrożnego rowu, odprowadzającego wodę z gruntowej drogi

Problem polegał na tym, że jeden z dolnych naroży działki tak bardzo opadał w kierunku drogi, że jedna z jego krawędzi znajdowała się blisko poziomu dna rowu, odprowadzającego z niej wody opadowe. Nic zatem dziwnego, że właściciele działki postanowili, by przez splantowanie terenu ten fragment działki nieco „wyprostować”, tak by miała spadek podobny do tego, jak na pozostałej powierzchni.

Konsekwencją tej decyzji było jednak utrudnienie wykonania ogrodzenia w narożu działki, które miało zostać podniesione. Osadzenie jego słupów w wysokiej, usypanej ze świeżo nagarniętego gruntu skarpie, nie wchodziło w rachubę. Byłoby ono po prostu mało stabilne, gdyż ze względu na bliskie sąsiedztwo przydrożnego rowu nie dałoby się jej odpowiednio zagęścić. Należało zatem podstawy słupów osadzić w dotychczasowym, naturalnie zagęszczonym gruncie, pomimo tego, że samo drewniane ogrodzenie miało znaleźć się znacznie powyżej niego.

Osadzenie słupów ogrodzeniowych w gruncie

W realizacji tego pomysłu pomógł zastosowany przez wykonawcę na całej działce sposób osadzania słupów ogrodzeniowych w pewnej odległości od ziemi (Fot. 2 i 3), w specjalnie dla każdego z nich wykonanym w gruncie fundamencie o dość oryginalnej budowie.

Fot. 2 – Ażurowe ogrodzenie drewniane składało się z okrągłych słupów i przęseł, wykonanych z nieobrzynanych desek

Fot. 3 – Każdy słup zamocowany był w specjalnym fundamencie, umożliwiającym ustawienie go w różnej odległości od gruntu

Pod każdy ze słupów budowę fundamentu rozpoczynało wykonanie w gruncie – za pomocą spalinowej wiertnicy – dość głębokich okrągłych otworów o średnicy około 16 cm. Następnie w każdy z nich wsuwano obudowę z kanalizacyjnych rur z PVC (Rys. 1), w których obcięto kołnierz. Po włożeniu do każdej obudowy kwadratowej rury stalowej (zwanej fachowo kształtownikiem kwadratowym zamkniętym) o boku około 3 cm, wypełniano je mieszanką betonową. Obecność plastikowej obudowy miała bardzo korzystny wpływ na jakość świeżo ułożonej mieszanki betonowej, gdyż po pierwsze – nie mieszała się ona wtedy z gruntem, a po drugie – rura kanalizacyjna uniemożliwiała przenikanie z niej wody zarobowej do gruntu.

Rys. 1 – Drewniane słupy ogrodzeniowe osadzone były w gruncie za pomocą dwóch, wsuniętych jedna w drugą, stalowych rur kwadratowych, z których jedna była osadzona w nich, a druga w betonowych fundamentach

Fot. 4 – Drewniany słup mocowany był do fundamentu nie tylko za pomocą węższej rury, wsuniętej w wywiercony w nim od dołu otwór, ale także dzięki przykręceniu go śrubami do grubego, kwadratowego płaskownika

Każdy ze słupów ogrodzeniowych osadzony został w fundamencie za pomocą kwadratowej rury stalowej o nieco mniejszym przekroju niż ta, która była zatopiona w betonie. Na rurę tę był nanizany i przyspawany do niej kwadratowy płaskownik z grubej blachy, będący podstawą, na której opierał się drewniany słup. Górny koniec rury wciśnięto w otwór nawiercony osiowo w słupie ogrodzeniowym, a stalową podstawę połączono z nim za pomocą solidnych stalowych wkrętów (Fot. 4). Natomiast dolny koniec rury wsunięto w tę, która była osadzona w fundamencie. Ich wzajemne położenie, które mogło być zróżnicowane, stabilizowano za pomocą śruby z nakrętką, wsuniętej w otwory przewiercone jednocześnie w nich obu.

Ogrodzenie na skarpie

W narożniku działki, który miał duży spadek w kierunku rowu, fundamenty pod słupy ogrodzeniowe zostały osadzone w naturalnie zagęszczonym gruncie. Dlatego – z oczywistych względów – wypełnione betonem rury PVC, wraz z zatopionymi w nich kwadratowymi rurami stalowymi, miały tutaj większą długość niż w innych miejscach (Fot. 5).

Fot. 5 – W miejscu, w którym teren działki opadał w kierunku rowu, wykonane w rurach PVC fundamenty słupów ogrodzeniowych były wyraźnie dłuższe niż gdzie indziej

Podczas plantowania terenu działki, rury te zostały otoczone gruntem nasypowym, ale to nie na nim spoczywa przede wszystkim odpowiedzialność za stabilność ich oraz osadzonych na nich drewnianych słupów ogrodzeniowych. Po zakończeniu prac ziemnych i wyrównaniu skarp przydrożnego rowu, nie widać oczywiście różnic pomiędzy ogrodzeniem wykonanym na naturalnie ukształtowanym terenie i usypanym sztucznie (Fot. 6).

Fot. 6 – Ogrodzenie wyrównanej działki nadal odwzorowuje pofałdowanie terenu, ale nie jest ono tak duże, jak było wcześniej