W domach budowanych z betonu komórkowego Ytong, ściany działowe warto łączyć przez przemurowanie z wykonanymi wcześniej ścianami nośnymi, zarówno zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi. W trakcie murowania ścian nośnych trzeba jedynie pamiętać, by w miejscach ich styku z działowymi pozostawić w co drugiej warstwie bloczków niewielkie wnęki.
To właśnie w pozostawione wnęki (Fot. 1) zostaną później – podczas wykonywania przegród działowych – wklejone końce ich bloczków, dzięki czemu ich połączenie ze ścianami nośnymi będzie jednolite pod względem murarskim. Warto podkreślić, że taki sposób łączenia ścian działowych z nośnymi ma bardzo długą tradycję w budownictwie. Sięga ona czasów, gdy ściany domów stawiano z cegieł ceramicznych, łączonych ze sobą na poziome i pionowe spoiny z zaprawy murarskiej – najpierw wapiennej, a później cementowo-wapiennej.
Pozostawiane w ścianach nośnych wnęki nazywane są obecnie strzępiami, co nie jest do końca poprawne. Zgodnie z dawną definicją, strzępie (rodz. żeński, l.p.: strzępia) oznaczały bowiem wystające ze ściany nośnej cegły, służące do połączenia ich później ze ścianą działową. Teraz – ze względu na większe niż cegła wymiary elementów murowych – łatwiejsze do wykonania są wnęki w bloczkach ściany nośnej. Zatem strzępiami są teraz wsunięte w nie później końce bloczków ściany działowej.
Połączenie ścian działowych z nośnymi na strzępia nie tylko chroni je przed wywróceniem – są one też lepiej niż za pomocą wiotkich łączników blaszanych zabezpieczone przed zarysowaniem, a nawet pękaniem, wywołanym na przykład nierównomiernym osiadaniem gruntu pod fundamentami nowego domu.
Zobacz: Jak w domach z betonu komórkowego łączyć ściany działowe z nośnymi?
Wykonywanie wnęk w ścianach nośnych
Wykonywanie wnęk w bloczkach ścian nośnych nie jest pracochłonne i trudne, jeśli tylko dysponuje się mechaniczną piłą taśmową, co na budowie domów z bloczków betonu komórkowego Ytong jest zwykle standardem.
Wnęki wykonuje się mniej więcej na głębokość równą grubości bloczków, z których będą później budowane ściany działowe. Natomiast szerokość wnęk powinna być większa od grubości bloczka o około 4 mm, by było w niej miejsce na zaprawę murarską do cienkich spoin.
W celu zrobienia wnęki nacina się w bloczku rząd płytek o grubości około 2 cm (Fot. 2), a następnie delikatnym ruchem ręki wyłamuje je z niego. Tylną ścianę wnęki należy wyrównać – najłatwiej jest to zrobić za pomocą systemowego struga (Fot. 3).
Pierwszą warstwę ściany nośnej wykonuje się z pełnych bloczków. Dopiero w wykonywanej na niej drugiej warstwie umieszcza się pierwsze bloczki z wyciętymi wnękami (Fot. 4).
Łączenie ścian działowych na strzępia
Bloczki ścian działowych wkleja się w ścianę nośną za pomocą zaprawy murarskiej Ytong-Silka FIX X100, nanosząc ją za pomocą kielni Ytong na te ich fragmenty, które będą wypełniać wnęki (Fot. 5). Dotyczy to wszystkich jego poziomych oraz pionowych powierzchni. Ważne też, żeby przed wklejeniem bloczka, zaprawa była rozprowadzona także na jego podstawie, którą będzie on w ścianie działowej przyklejony do dolnej warstwy bloczków (Fot. 6).
Po wklejeniu bloczka we wnękę należy sprawdzić poprawność jego ułożenia w ścianie działowej za pomocą poziomnicy (Fot. 7), korygując je w razie potrzeby za pomocą gumowego młotka (Fot. 8).
* * *
Przy murowaniu ścian działowych należy pamiętać, że – niezależnie od sposobu łączenia ich z nośnymi – nie mogą być wymurowane na styk z żelbetowym stropem. Trzeba pomiędzy nimi pozostawić 1,5-2 cm szczelinę, którą przed tynkowaniem wypełnia się pianką montażową (Fot. 9). Dzięki temu uginające się już pod pełnym obciążeniem stropy nie będą napierać na ściany działowe, co w najlepszym razie może grozić uszkodzeniami tynku pod sufitem, a w najgorszym – ich pękaniem, a nawet wyboczeniem.
Materiał promocyjny Xella Polska www.xella.pl
