DYLATACJA – Recepty na dom

30 listopada 2016

(szczelina dylatacyjna); celowo wykonana przerwa w konstrukcji domu (np. w ścianach lub stropach) lub jego elementach wykończeniowych (np. wylewkach lub podkładach betonowych, a także parkietach lub podłogach z płytek ceramicznych), dzięki której zmniejsza się ryzyko pęknięć i zarysowań, wywołanych zmianami temperatury lub wilgotności, a także nierównomiernym osiadaniem poszczególnych części budynku.

Zobacz także

Nowe trzyszybowe okna dachowe VELUX gwarantują domownikom jeszcze wyższe niż dotychczas parametry energooszczędności,...

Zewnętrzne ściany jednowarstwowe, wykonane z bloczków betonu komórkowego Ytong EnergoUltra+, pod wieloma...

Dzięki szybkiemu rozwojowi fotowoltaiki coraz więcej prądu elektrycznego jest wytwarzane z energii słonecznej,...

Na wygląd elewacji domu ma wpływ wiele elementów. Największy mają zapewne kształt i proporcje bryły budynku...

Definicja

WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA

oznaczany literą U parametr określający ilość ciepła, jaka przenika przez 1 m² przegrody budowlanej (ściany, dachu, okna) w ciągu 1 godziny przy różnicy temperatury powietrza po obu jej stronach wynoszącej 1°C. Im większy współczynnik przenikania ciepła, tym "zimniejsza" jest przegroda. Wg obecnych przepisów wartość U ścian zewnętrznych nie powinna przekraczać 0,25 W/(m²K), a dachu - 0,20 W/(m²K).

ŚCIANY ZEWNĘTRZNE

pełnią zarówno rolę konstrukcyjną, jak i izolacyjną; mogą być wykonane w różnych technologiach murowanych i drewnianych oraz różnie wykończone. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ich współczynnik przenikania ciepła U nie powinien być większy niż 0,25 W/(m²K).

ŚCIANY JEDNOWARSTWOWE

ten rodzaj ścian ma w budownictwie największą tradycję. Kiedyś były one wykonywane przede wszystkim z cegły. Było tak do czasu zwiększenia wymagań co do izolacyjności przegród zewnętrznych; by je spełnić pełne ściany z cegły musiałyby być bardzo grube, co było oczywiście nieracjonalne. Dopiero pojawienie się nowych materiałów ściennych o dobrych właściwościach nie tylko konstrukcyjnych, ale i izolacyjnych - przede wszystkim bloczków z betonu komórkowego i pustaków z ceramiki poryzowanej - sprawiło, że ten rodzaj ścian stał się znowu pełnoprawnym rozwiązaniem w budownictwie murowanym. Niewątpliwymi zaletami ścian jednowarstwowych jest szybkość budowania oraz możliwość pełnej kontroli jakości wykonania, gdyż przed otynkowaniem można ją obejrzeć z obu stron.

ŚCIANY DWUWARSTWOWE

w tym rozwiązaniu funkcje ściany zewnętrznej zostały rozdzielone: za przenoszenie obciążeń i sztywność budynku odpowiada wewnętrzny mur wykonany z konstrukcyjnych materiałów ściennych, a za izolacyjność termiczną - warstwa zewnętrzna wykonana z lekkich materiałów izolacyjnych, takich jak płyty ze styropianu lub wełny mineralnej. Najczęściej ocieplenie takich ścian wykonuje się metodą lekką mokrą (zwaną obecnie z angielskiego ETICS, a wcześniej - BSO, czyli Bezspoinowy System Ociepleń). W metodzie tej materiał izolacyjny jest od zewnątrz osłonięty tynkiem cienkowarstwowym ułożonym na warstwie zaprawy z siatką zbrojącą. Ocieplenie ścian dwuwarstwowych można też ułożyć metodą lekką suchą, w której materiał izolacyjny układa się pomiędzy elementami zamocowanego do warstwy nośnej rusztu i osłania różnego rodzaju oblicówkami, na przykład z drewna, plastiku lub betonu.