AUTOKLAW – Recepty na dom

5 października 2017

hermetycznie zamykany zbiornik, umożliwiający przeprowadzenie różnych procesów technologicznych w warunkach podwyższonego ciśnienia, temperatury i wilgotności; stosowany na przykład w produkcji bloczków z betonu komórkowego i wapienno-piaskowych lub impregnowania elementów drewnianych.

Zobacz także

Komplementarne systemy budowlane gwarantują dopasowanie materiałów i technologii zastosowanych do budowy domu....

Okna mają istotny wpływ na wielkość strat ciepła w ogrzewanym domu, ponieważ ich izolacyjność termiczna...

Większość niepodpiwniczonych domów jednorodzinnych w Polsce jest zbudowana na betonowych ławach fundamentowych....

Jednowarstwowe ściany z bloczków betonu komórkowego Ytong EnergoUltra+ pod wieloma względami przewyższają...

Definicja

WSPÓŁCZYNNIK PRZEWODZENIA CIEPŁA

oznaczany symbolem λ (lambda) parametr charakteryzujący szybkość przepływu ciepła przez różne materiały. Im materiał ma mniejszą wartość λ, tym słabiej przewodzi ciepło, czyli ma lepszą izolacyjność termiczną. Materiały "ciepłe" to np. wełna mineralna i styropian, a "zimne" to np. zwykły beton i kamień. Jednostką współczynnika λ jest W/(mK).

WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA

oznaczany literą U parametr określający ilość ciepła, jaka przenika przez 1 m² przegrody budowlanej (ściany, dachu, okna) w ciągu 1 godziny przy różnicy temperatury powietrza po obu jej stronach wynoszącej 1°C. Im większy współczynnik przenikania ciepła, tym "zimniejsza" jest przegroda. Wg obecnych przepisów wartość U ścian zewnętrznych nie powinna przekraczać 0,25 W/(m²K), a dachu - 0,20 W/(m²K).

TYNKI CIENKOWARSTWOWE

nakłada się je na płyty styropianu lub wełny mineralnej, gdy wznosi się ścianę dwuwarstwową albo dociepla istniejący dom metodą lekką mokrą. Takimi tynkami można również wykańczać bardzo gładkie ściany jednowarstwowe oraz stosować je na tradycyjne tynki cementowo-wapienne zamiast gładzi. Tynki cienkowarstwowe mogą być mineralne, akrylowe, silikonowe oraz silikatowe.

ŚCIANY JEDNOWARSTWOWE

ten rodzaj ścian ma w budownictwie największą tradycję. Kiedyś były one wykonywane przede wszystkim z cegły. Było tak do czasu zwiększenia wymagań co do izolacyjności przegród zewnętrznych; by je spełnić pełne ściany z cegły musiałyby być bardzo grube, co było oczywiście nieracjonalne. Dopiero pojawienie się nowych materiałów ściennych o dobrych właściwościach nie tylko konstrukcyjnych, ale i izolacyjnych - przede wszystkim bloczków z betonu komórkowego i pustaków z ceramiki poryzowanej - sprawiło, że ten rodzaj ścian stał się znowu pełnoprawnym rozwiązaniem w budownictwie murowanym. Niewątpliwymi zaletami ścian jednowarstwowych jest szybkość budowania oraz możliwość pełnej kontroli jakości wykonania, gdyż przed otynkowaniem można ją obejrzeć z obu stron.

ŚCIANY DWUWARSTWOWE

w tym rozwiązaniu funkcje ściany zewnętrznej zostały rozdzielone: za przenoszenie obciążeń i sztywność budynku odpowiada wewnętrzny mur wykonany z konstrukcyjnych materiałów ściennych, a za izolacyjność termiczną - warstwa zewnętrzna wykonana z lekkich materiałów izolacyjnych, takich jak płyty ze styropianu lub wełny mineralnej. Najczęściej ocieplenie takich ścian wykonuje się metodą lekką mokrą (zwaną obecnie z angielskiego ETICS, a wcześniej - BSO, czyli Bezspoinowy System Ociepleń). W metodzie tej materiał izolacyjny jest od zewnątrz osłonięty tynkiem cienkowarstwowym ułożonym na warstwie zaprawy z siatką zbrojącą. Ocieplenie ścian dwuwarstwowych można też ułożyć metodą lekką suchą, w której materiał izolacyjny układa się pomiędzy elementami zamocowanego do warstwy nośnej rusztu i osłania różnego rodzaju oblicówkami, na przykład z drewna, plastiku lub betonu.