Wydawać by się mogło, że jest to pytanie retoryczne, ponieważ zgodnie z przepisami w każdym domu wentylowane są (a przynajmniej powinny być) nie tylko pokoje, kuchnia, łazienki i toalety. Konieczność zapewnienia skutecznej wymiany powietrza dotyczy także pomieszczeń technicznych i pomocniczych, takich na przykład jak garderoby, kotłownia, spiżarnia czy pralnia.
Tymczasem w wielu garażach – nie tylko wolnostojących, ale i dostawionych do domu lub znajdujących się w jego bryle – nie ma wentylacji. I zazwyczaj nie jest to błąd wykonawców, tylko nie przewidywał jej projekt domu.
Jest to o tyle dziwne, że – wydawać by się mogło – wystarczającym argumentem za koniecznością zapewnienia wymiany powietrza w garażu powinien być sam sposób korzystania z niego. Wjeżdżając do garażu samochodem (i wyjeżdżając z niego) przynajmniej częściowo wypełniamy go spalinami.
Wprawdzie odbywa się to przy otwartej bramie garażowej, ale po jej zamknięciu z całą pewnością część spalin pozostaje w środku. I to pomimo tego, że rura wydechowa była cały czas skierowana na zewnątrz.
Wentylacja garażu zgodna z przepisami
Wymagania w stosunku do garaży, służących „do przechowywania i bieżącej, niezawodowej obsługi samochodów osobowych”, opisane są w rozdziale 10. (§ 102) rozporządzenia o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dotyczą one garaży stanowiących „samodzielny obiekt budowlany lub część innego obiektu”.
Zgodnie z tymi przepisami każdy garaż zamknięty (Fot. 1), „z pełną obudową zewnętrzną i zamykanymi otworami”, powinien mieć zapewnioną wymianę powietrza, spełniającą minimalne wymagania, określone w § 108 wspomnianych warunków technicznych. Jedynie dwa pierwsze jego punkty odnoszą się do domów jednorodzinnych, ponieważ dwa pozostałe znajdują zastosowanie w garażach wielostanowiskowych i wielokondygnacyjnych lub służących zawodowej obsłudze i naprawie samochodów.
Garaże nieogrzewane. W takich garażach należy stosować co najmniej wentylację „naturalną, przez przewietrzanie otworami wentylacyjnymi umieszczonymi w ścianach przeciwległych lub bocznych, bądź we wrotach garażowych, o łącznej powierzchni netto otworów wentylacyjnych nie mniejszej niż 0,04 m², na każde, wydzielone przegrodami budowlanymi, stanowisko postojowe”.
Inaczej mówiąc, oznacza to, że suma powierzchni otworów wentylacyjnych w garażu powinna być nie mniejsza niż 400 cm². Przy czym chodzi tu o ich przekroje netto, czyli po odliczeniu powierzchni zajmowanej przez szczebliny kratek, osłaniających otwory wentylacyjne od zewnątrz.
Przy dwóch otworach, zlokalizowanych – dla lepszego przewietrzania garażu – po przekątnej, każdy z nich powinien mieć przekrój co najmniej 200 cm², czyli na przykład 20 x 10 cm. Mniejsze, bo po 100 cm² (np. 10 x 10 cm), mogą być cztery otwory wentylacyjne, rozmieszczone na przykład w pobliżu narożników ścian garażu.
Warto przy tym podkreślić, że w domach jednorodzinnych wymaganie dotyczące minimalnych przekrojów otworów wentylacyjnych w takim samym stopniu odnosi się do garażu na jeden samochód, jak i na dwa samochody. Raczej nie zdarza się bowiem, by w pojedynczym garażu dwa stanowiska postojowe były od siebie oddzielone pełną ścianą.
Uwaga! Zastosowanie tego sposobu wentylowania w garażu ogrzewanym nie byłoby dobrym pomysłem. W niekorzystnych warunkach pogodowych (duży mróz i porywisty wiatr) mogłoby bowiem dojść do takiego wychłodzenia wnętrza, że najprawdopodobniej „nie przeżyłaby” tego znajdująca się w nim instalacja grzewcza.
Garaż ogrzewany. Przepisy (§ 108 warunków technicznych) wymagają, by „w ogrzewanych garażach nadziemnych lub częściowo zagłębionych, mających nie więcej niż 10 stanowisk postojowych”, była co najmniej wentylacja grawitacyjna, „zapewniająca 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę”.
Zakłada to – przy korzystnych warunkach atmosferycznych – znaczną intensywność wymiany powietrza, którą w garażu jednorodzinnym można by nawet uznać za przesadną. Zwłaszcza, jeśli porówna się jej wielkość na przykład z wymaganym stopniem wentylacji piwnic, który norma wentylacyjna określa na minimum 0,3 wymian na godzinę, czyli na poziomie pięciokrotnie mniejszym. Choć oczywiście prawdą jest, że z piwnicy korzysta się znacznie rzadziej niż z garażu.
Niezależnie jednak od subiektywnych odczuć widać wyraźnie, że przepisy budowlane przykładają dużą wagę do właściwej wentylacji garażu. Dlatego jej brak w niektórych garażach należy uznać za poważny błąd.
Oczywiście dla skutecznej wymiany powietrza w garażu największe znaczenie ma odpowiednio duży i długi kanał wywiewny (Fot. 2), który będzie w stanie – przy sprzyjających warunkach atmosferycznych – zagwarantować wystarczająco duży strumień powietrza usuwanego.
Natomiast nie należy się specjalnie martwić o napływ świeżego powietrza z zewnątrz, które zajmie miejsce usuniętego, ponieważ bez większego problemu zagwarantuje go brama garażowa (Fot. 3). Nawet w najlepszym wydaniu nie jest ona bowiem tak szczelna, jak średniej klasy okna. Nie należy też zapominać, że brama ta – o powierzchni prawie równej frontowej ścianie garażu – jest zwykle dwa razy dziennie otwierana na oścież na co najmniej kilka minut (Fot. 4).
Mimo że warunki techniczne przewidują ten sposób wentylacji dla garaży ogrzewanych, można go także zastosować w garażach bez ogrzewania. Oczywiście jej skuteczność w takich garażach będzie mniejsza, ponieważ zimą temperatura w nich będzie niższa niż wtedy, gdy w garażu znajduje się grzejnik (ale prawie zawsze wyższa niż na zewnątrz).
Uwaga! Jeśli w części garażu znajduje się wydzielona ścianami kotłownia (Fot. 5), to jej wentylacji nie powinno się łączyć z wymianą powietrza w nim samym.
Zobacz: Czy w garażu można zamontować kocioł kondensacyjny?
