Jak powinien być zbudowany strop nad przestrzenią wentylowaną?

Budując niepodpiwniczony dom w technologii lekkiego szkieletu drewnianego, można go postawić na takim samym fundamencie jak murowany, czyli na ławach i ścianach fundamentowych oraz podłodze na gruncie. W klasycznym „kanadyjczyku” podłoga parteru jest jednak zwykle układana na drewnianym stropie, opartym jedynie na ścianach fundamentowych i oddzielonym od gruntu przestrzenią wentylowaną.

Podobne rozwiązanie jeszcze nie tak dawno można było spotkać w polskich domach, zwłaszcza tych budowanych na wsi. W nich podłoga parteru, wykonana z ułożonych na legarach grubych desek, też była oddzielona wentylowaną przestrzenią od gruntu. Ponieważ podłogi takie były zbyt zimne, z pewnością przy okazji pierwszego większego remontu zostały zastąpione „ciepłymi”, ułożonymi na betonowym podkładzie i warstwie zagęszczonego piasku, czyli rozwiązaniem powszechnie stosowanym w nowo budowanych domach.

Wentylowanie przestrzeni między stropem parteru a gruntem

W domach budowanych w technologii lekkiego szkieletu drewnianego, strop nad przestrzenią wentylowaną musi mieć podobną izolacyjność termiczną jak ściany zewnętrzne. Po jego dolnej stronie, tej od gruntu, temperatura jest bowiem taka sama jak otoczenia wokół domu (albo bardzo do niej zbliżona). Jest tak za sprawą otworów wentylacyjnych, pozostawionych w przeciwległych ścianach fundamentowych (Fot. 1 i 2), dzięki którym następuje wymiana powietrza pod domem, a wraz z nim usuwana jest do otoczenia wilgoć, która przenika z gruntu do przestrzeni pod stropem.

Oczywiście dla ochrony domu przed gryzoniami i owadami otwory w ścianach powinny być osłonięte siatką stalową o drobnych oczkach.

Archiwum Czytelnika

Fot. 1 – Otwory wentylujące przestrzeń podłogową wykonuje się przeważnie w dwóch przeciwległych ścianach fundamentowych, choć oczywiście nie musi być ich tak dużo jak w tym domu

Archiwum Czytelnika

Fot. 2 – Legary, podpierające belki stropowe, można oprzeć w gniazdach zrobionych w ścianach fundamentowych, ale muszą być one oddzielone od betonu izolacją z papy asfaltowej

Budowa stropu parteru

Z punktu widzenia fizyki budowli strop nad przestrzenią wentylowaną powinien być tak samo zbudowany jak ściany zewnętrzne. Oznacza to, że od strony wnętrza powinien być on osłonięty paroizolacją, opóźniającą przepływ pary wodnej z wnętrza domu do ocieplenia, natomiast od strony gruntu – wiatroizolacją, która chroni dom przed przewiewaniem (Rys. 1). Pierwsza z tych folii powinna się później łączyć z osłaniającą ocieplenie ścian paroizolacją, natomiast druga – osłaniać krawędzie stropu (Fot. 3) i być przygotowana do połączenia z folią wiatroizolacyjną, układaną na poszyciu ścian zewnętrznych.

Rys. 1 – Strop nad przestrzenią wentylowaną, wykonany w technologii lekkiego szkieletu drewnianego, ma budowę podobną do ścian zewnętrznych – od strony gruntu przed przewiewaniem chroni go wiatroizolacja, a od środka domu – paroizolacja opóźnia przepływ pary wodnej do jego ocieplenia

Archiwum Czytelnika

Fot. 3 – Brzegi wiatroizolacji, osłaniającej spód stropu, muszą być wywinięte na wierzch jego belek i tutaj łączyć się szczelnie z paroizolacją, umieszczoną pod jego poszyciem

Przed przystąpieniem do wykonywania stropu, na wierzchu ścian fundamentowych powinno się ułożyć poziomą izolację przeciwwilgociową z papy asfaltowej, w taki sam sposób, jak to się robi w murowanych domach niepodpiwniczonych.

Następnie układa się drewniane legary, które – podobnie jak zaimpregnowane przed wilgocią i ułożone na ścianach fundamentowych oraz papie asfaltowej podwaliny – będą stanowiły podparcie dla belek nośnych stropu nad przestrzenią wentylowaną.

Przed montażem jego drewnianej konstrukcji, na ułożonych na ścianach fundamentowych podwalinach i legarach, układa się folię wiatroizolacyjną (Fot. 4). Trzeba to zrobić z odpowiednio dużym zakładem na krawędziach, by można ją było potem wywinąć na belki stropowe (skrajne i czołowe) oraz na brzegi poszycia stropu z płyt wiórowych.

Po montażu belek stropowych (Fot. 5) i wypełnieniu przestrzeni między nimi ociepleniem na przykład z wełny mineralnej, rozkłada się na nich folię paroizolacyjną i układa płyty poszycia z płyt wiórowych OSB, MPF lub V-100.

Teraz wystające poza obrys stropu zakłady wiatroizolacji, wywija się na poszycie stropu, chroniąc jego boki przed przewiewaniem.

Archiwum Czytelnika

Fot. 4 – Wiatroizolację układa się na legarach i przykręconych do ścian fundamentowych podwalinach, pozostawiając spory jej zakład poza obrysem stropu

Archiwum Czytelnika

Fot. 5 – Na wiatroizolacji montuje się belki stropowe (główne i czołowe), rozmieszczając je w rozstawach określonych w projekcie konstrukcyjnym

Brzegi folii wiatroizolacyjnej – dociśnięte podwalinami, na których montowane będą ściany zewnętrzne – powinny być szczelnie połączone z folią paroizolacyjną ścian lub stropu parteru za pomocą taśm samoprzylepnych.

Teraz strop nad przestrzenią wentylowaną jest już chroniony od spodu wiatroizolacją przed przewiewaniem, a od strony wnętrza – paroizolacją, opóźniającą przepływ pary wodnej z domu do otoczenia.

Na takim stropie można przystąpić do montażu konstrukcji zewnętrznych i wewnętrznych ścian domu (Fot. 6).

Archiwum Czytelnika

Fot. 6 – Po ułożeniu na belkach stropowych paroizolacji i płyt poszycia stropu (na zdjęciu są one osłonięte folią przed opadami atmosferycznymi), można przystąpić do montażu szkieletu konstrukcyjnego ścian domu