Jak powinien być wykonany ruszt pod płyty g-k w narożach dachu?

Stosowana ostatnio powszechnie zabudowa poddasza płytami gipsowo-kartonowymi polega na przykręceniu ich do sztywnego rusztu z metalowych profili, podwieszonego do drewnianej konstrukcji dachu za pomocą elastycznych wieszaków.

Taka zasada wydaje się prosta i logiczna. Jednak zdarzają się wykonawcy, którzy uważają, że równie dobre jest rozwiązanie odwrotne. Ich zdaniem na przykład w narożach dachu, zarówno we wklęsłych, jak i wypukłych, to płyty gipsowe powinny usztywniać metalowe profile, podwieszone do krokwi za pomocą wieszaków (Fot. 1-4).

Tymczasem takie odwrócenie ról w najlepszym razie skończy się pęknięciami na krawędzi płyt w narożnikach, ale może też powodować pojawienie się zarysowań w innych miejscach.

Fot. 1 – Narożnik wypukły. Profile główne na obu płaszczyznach nie tylko nie są ze sobą połączone, ale nawet nie spotykają się ich końce, ponieważ ułożono je z przesunięciem

Fot. 2 – Narożnik wypukły. Tutaj wprawdzie starano się zachować wspólny rytm w rozmieszczaniu profili głównych, ale nie do końca się to udało (w dodatku niektóre z nich są zbyt długie)

Fot. 3 – Narożnik wklęsły. Profile główne na obu płaszczyznach zostały rozmieszczone w jednakowych odległościach od siebie, ale za sztywność obudowy i tak miały odpowiadać płyty g-k

Fot. 4 – Narożnik wklęsły. Tu bardzo dobrze widać, że profilom głównym, zamocowanym elastycznymi wieszakami prostopadle do krokwi, trudno jest utrzymać jednakową odległość od siebie

Naprawa rusztu

Naprawa źle wykonanego rusztu w narożach połaci dachu polegała na połączeniu ze sobą – na wklęsłych i wypukłych krawędziach – końców poziomych profili głównych CD. Wykonano to za pomocą profili przyściennych UD, zwanych też narożnikowymi (Fot. 5 i 6). Dzięki temu tworzą one teraz sztywne płaszczyzny rusztu, do których można już przykręcać płyty gipsowo-kartonowe, bez obawy, że zaraz zaczną się rysować.

Niestety, zły montaż rusztu na narożach to nie były jedyne błędy wykonawcze przy ocieplaniu tego dachu. Żeby wykonać go poprawnie, trzeba było najpierw zdemontować profile główne, odkręcić wieszaki i przełożyć ocieplenie z wełny mineralnej, która – jak się okazało – została ułożona na styk ze sztywnym poszyciem z desek.

Przy powtórnym montażu rusztu pod płyty g-k, po ułożeniu wełny, osłonięto ją od razu szczelnie paroizolacją, by nie została zawilgocona podczas tynkowania ścian wewnętrznych.

Fot. 5 – Narożnik wklęsły. Tak powinien wyglądać poprawnie zamontowany ruszt na obu jego płaszczyznach, usztywniony na krawędzi profilami narożnikowymi

Fot. 6 – Narożnik wypukły. Ruszt na obu połaciach dachu stanowi teraz sztywną konstrukcję (pod rusztem ułożono szczelnie folię paroizolacyjną, chroniącą wełnę przed zawilgoceniem)